Psychologia dziecięca jest jednym z działów klasycznej psychologii. Oczywistym jest, że odnosi się ona do tych najmłodszych pacjentów. Należy bowiem pamiętać, że wbrew powszechnej opinii, iż dzieciństwo to czas beztroski i zabawy, dzieci też mogą mieć problemy. Ich źródła bywają przeróżne. Niektóre dzieci potrzebują pomocy psychologa z powodu traumy, jaką przeżyły, inne mają problemy z zachowaniem wynikające z nieprawidłowo rozwijającej się osobowości. Maluchy mogą też cierpieć na lęki, nadmierną nieśmiałość lub mieć kłopoty z przystosowywaniem się do zastanego świata –do zasad, zakazów, nakazów, obowiązków.
Bardzo ważne zadanie do spełnienia psychologia dziecięca ma w przypadkach, gdy dziecko jest osamotnione lub odrzucone. Dotyczy to sytuacji, w których rodzice pozostawiają je w domu dziecka, oddają na wychowanie rodzinie, nie poświęcają potomkowi odpowiednio dużo czasu, ale też wtedy, gdy rozwodzą się bądź giną. Psycholog jest wtedy maluchowi potrzebny do tego, by nie skrzywiło się jego postrzeganie świata, nie zaburzyły się procesy poznawcze. Jest to tak bardzo istotne, ponieważ nieprawidłowości powstałe w osobowości, psychice dziecka będą przenoszone, a najprawdopodobniej nawet pogłębiane w dorosłym życiu.
Działem psychologii dziecięcej jest pedologia, czyli psychologia rozwoju dziecka. Zajmuje się ona biologicznym rozwojem najmłodszych. Pedologia jest kierowana nie tylko do samych dzieci, ale również do ich opiekunów, którzy muszą zrozumieć, w jaki sposób postępować, aby dostosować metody wychowawcze do naturalnych procesów zachodzących w organizmie ich pociechy w trakcie rozwoju.
