Terapia zajęciowa w rehabilitacji ruchowej

Rehabilitacja ruchowa prowadzona jest u wszystkich osób, które z jakiegoś powodu mają problemy z prawidłowym funkcjonowaniem narządów ruchu. Mogą one wynikać z wad wrodzonych, urazów, ale też mogą wynikać z chorób lub z zaawansowanego wieku. Taką formę leczenia stosuje się zarówno przy problemach związanych z kościami, jak i stawami, mięśniami, więzadłami. Ma ona zastosowanie w każdym przypadku, w którym z jakiegoś powodu narząd ruchu nie jest w pełni sprawny.

Do form rehabilitacji ruchowej zalicza się terapię ruchową. Wiąże się ona z różnorodnymi zajęciami, które zmuszają do ruchu różnymi częściami ciała. W ten sposób, poprawia się lub zachowuje ich sprawność. Terapię tę prowadzą wykwalifikowani terapeuci, którzy umieją dostosować jej konkretny rodzaj do poszczególnych pacjentów i wiedzą, jak ją prowadzić,  by była skuteczna i w pełni bezpieczna dla danej osoby.

Terapia zajęciowa dzieli się na szereg poszczególnych typów, różnicowanych w zależności od tego, jakie czynności są w ich trakcie podejmowane. I tak, ergoterapia zajmuje się wszystkimi formami terapii związanymi z pracami ręcznymi. Jest ona wykorzystywana nie tylko przy ćwiczeniu sprawności manualnej, ale przydaje się również przy rehabilitacji wielorodnych schorzeń związanych ze sferą psychiczną i emocjonalną. Do ergoterapii zaliczają się prace takie, jak malowanie, wycinanie, lepienie, rzeźbiarstwo, wikliniarstwo itp.

Kolejną formą terapii zajęciowej jest arteterapia, czyli leczenie sztuką. W ramach rehabilitacji ruchowej korzysta się głównie z choreoterapii, czyli terapii tanecznej. Przy leczeniu innych schorzeń, wyróżnia się też biblioterapię, muzykoterapię, dramatoterapię oraz poezjoterapię.

Typową formą terapii zajęciowej wykorzystywaną w rehabilitacji ruchowej jest kinezyterapia, czyli terapia ruchem. Organizuje się w niej zawody sportowe, spacery i inne formy aktywności fizycznej mogące pomoc w leczeniu. Dość podobna jest ludoterapia, czyli terapia zabawą. Jednak ta forma może też być bardzo pomocna przy terapii osób z zaburzeniami psychicznymi oraz deficytem intelektualnym.

Warto przy tym nadmienić, że choć w ramach terapii u osób z zaburzeniami psychiczno-emocjonalnymi czy intelektualnymi stosuje się zwykle inne formy terapii zajęciowej (wspomniane formy arteterapii, ale też zajęcia relaksacyjne, chromoterapię, estetoterapię), to jednak praktycznie wszystkie formy stosowane przy rehabilitacji ruchowej mogą być też wykorzystane przy leczeniu osób z zaburzeniami niezwiązanymi z narządami ruchu.