Postępowanie po operacji złamań końca dalszego kości promieniowej zależy w dużej mierze od przebiegu leczenia oraz zastosowanego zespolenia. Celem chirurga jest możliwie najszybsze rozpoczęcia rehabilitacji u pacjenta, co zwiększa szanse na powrót do pełnej sprawności. Wyjaśniamy, jak wygląda postępowanie pooperacyjne w przypadku zastosowania różnych rodzajów zespoleń.
Rodzaje zespoleń
W przypadku złamania dalszego końca kości promieniowej do wyboru są takie rodzaje zespoleń, jak:
- płytki,
- zespolenia przezskórne grotami,
- zespolenia wewnętrzne,
- aparaty zewnętrzne, ustawiające odłamy kości w odpowiedniej pozycji.
Dr n. med. Tomasz Matuszewski podkreśla korzyści płynące z bardzo wczesnego uruchomienia nie tylko palców i nadgarstka, ale także możliwości wykonywania ruchu rotacyjnego. Jednak czas unieruchomienia pacjenta i moment wprowadzenia rehabilitacji zależy od rodzaju przeprowadzonego zabiegu np.:
- po zespoleniu płytkowym – 2–3 tygodnie,
- po zastosowaniu grotów przezskórnych – minimum 5–6 tygodni,
- po zastosowaniu aparatu zewnętrznego – powyżej 6 tygodni.
Rehabilitacja powinna być prowadzana pod kontrolą doświadczonego fizjoterapeuty. Większość ćwiczeń musi być wykonywana przez pacjenta samodzielnie w domu, ale pewne elementy mobilizacji czy biernych ćwiczeń, powinien przeprowadzić rehabilitant.
Zespolenia płytkowe a rehabilitacja
W przypadku zespoleń płytkowych wprowadzenie ruchu obrotowego przedramienia w odpowiednio wczesnym momencie pozwala na znaczne skrócenie późniejszego okresu rehabilitacji. Warunkiem takiego postępowania jest stwierdzenie, że staw promieniowo-łokciowy dalszy nie został uszkodzony. Jeżeli natomiast złamaniu kości promieniowej towarzyszy także złamanie wyrostka rylcowatego kości łokciowej, może to ograniczyć możliwość wczesnego wprowadzenia rehabilitacji.
Rehabilitacja w przypadki zespoleń z użyciem grotów
W przypadku zespoleń z użyciem grotów, które wystają ponad skórę lub są pogrążone, ale znajdują się tuż pod skórą, rehabilitację rozpoczyna się później. Ćwiczenia można rozpocząć dopiero po usunięciu grotu, ponieważ posiada on długą oś, która może ograniczać ruchomość nadgarstka, śródręcza czy palców. Celem leczenia chirurgicznego jest jak najszybsze usunięcie grotu i rozpoczęcia rehabilitacji. Na początkowym etapie odbywa się to z pomocą dyskretnej osłony zewnętrznej, np. lekkiej ortezy lub lekkiego opatrunku gipsowego, pozwalającego na częściowe wykonywanie ćwiczeń.
Rehabilitacja po założeniu aparatu zewnętrznego
Najpóźniej rehabilitację można wprowadzić po założeniu aparatu zewnętrznego, gdyż nie pozwala on zwykle na ćwiczenie nadgarstka. Zakłada się go w sytuacji, kiedy koniec dalszy kości promieniowej jest tak zniszczony (rozkawałkowany), że nie ma innej możliwości dokonania rekonstrukcji kostnej. W takiej sytuacji można posłużyć się aparatem, który pozwala na zmianę kąta ustawienia kości tam, gdzie są przezskórnie wprowadzone groty do stałych elementów kości. Zaletą aparatu jest to, że pozwala na zmianę pozycji i uniknięcie przykurczów, zrostów oraz ograniczeń w okresie późniejszym rehabilitacji.
Model Med to miejsce, którego domeną jest chirurgiczne leczenie urazów ręki oraz innych problemów medycznych. Zachęcamy do zapoznania się z zakresem naszych usług i umówienia się na konsultację: https://www.modelmed.pl/kontakt/
Artykuł zewnętrzny
