Nikt z nas nie jest idealny, każdemu z nas towarzyszą różnego rodzaju wady i niedogodności. Jedną z nich jest niedosłuch wrodzony. Jest to choroba słuchu, uwarunkowana genetycznie, zazwyczaj z powodu chorób matki w czasie ciąży lub urazami okołoporodowymi. Na szczęście obecnie każde dziecko jest diagnozowane w tym zakresie zaraz po urodzeniu, więc problem ten wykrywany jest już na samym początku. Jednak jeśli wada jest słaba i występuje w jednym uchu, może ona zostać przeoczona.
Dlatego kluczowe jest monitorowanie stanu słuch w późniejszym czasie. Im prędzej wykryjemy wadę, tym lepiej. Starsze osoby, które nie były objęte programem badań w tym kierunku w dzieciństwie borykają się z wrodzonym niedosłuchem nawet o tym nie wiedząc.
Z pokolenia na pokolenie
Większość schorzeń związanych z niedosłuchem wrodzonym ma podłoże genetyczne. Niektóre choroby są diagnozowane tuż po urodzeniu i od początku zdajemy sobie sprawę z mogących wystąpić w tym zakresie trudności. Przyczynami w tym zakresie mogą być choroby genetyczne typu: zespół Downa, Ushera, Alporta, Crouzona, Treachera Collinsa czy Waardenburga. Skutki niedosłuchu wrodzonego mogą być zauważalne od razu lub procentować dopiero po jakimś czasie. Z genetyką nie wygramy, możemy tylko poprawiać jakość życia stosując odpowiednie rozwiązania, np. w postaci aparatów słuchowych.
Od urodzenia, ale nie genetyczna
Niedosłuch wrodzony nie zawsze musi być uwarunkowany genetycznie. Mniej więcej jeden na cztery przypadki wywołany jest przez czynniki okołociążowe lub okołoporodowe. Najczęstszym powodem jest choroba matki podczas ciąży, branie przez nią silnych leków lub substancji toksycznych (alkohol, narkotyki). Szczególnie jeśli odbywa się to we wczesnych stadiach ciąży. Niedosłuch wrodzony może być spowodowany zakażeniem matki dziecka jednym z czynników zakaźnych (toksoplazmoza, HIV, wirus opryszczki, różyczka). Wpływ na to może mieć również wcześniactwo, niska waga urodzeniowa lub różnego rodzaju urazy okołoporodowe. Jeżeli kobieta w ciąży cierpi na cukrzycę ciążową, to również może w tym zakresie procentować.
Wczesna diagnoza to podstawa
Powszechnie mówi się, że ‘lepiej zapobiegać, niż leczyć’.Jest to bardzo słuszne twierdzenie, jednak nie zawsze jest ono możliwe do spełnienia. W przypadku niedosłuchu wrodzonego dany czynnik już zadziałał i musimy się w tym jakoś odnaleźć. Kluczowa w tej sytuacji jest wczesna diagnoza, ponieważ tylko wczesne leczenie i kompensowanie ubytków słuchu u najmłodszych może zapewnić im prawidłowy rozwój języka, co wpływa na komunikację, nawiązywanie relacji społecznych, a także edukację. Stosuje się w tym celu różnego rodzaju aparaty słuchowe lub implanty, które naprawdę przynoszą olbrzymie korzyści. Grunt to jak najwcześniej zdać sobie sprawę z występującego problemu.
